Cenoty

oznaczają studnie wapienne wypełnione stojącą wodą. Są to  przebogate zjawiska krasowe, wyrzeźbione przez naturę w okresie ostatniego zlodowacenia.
Poziom wody w oceanach znajdował się wtedy do ponad 100-tu metrów niżej, pozwalając kwaśnym opadom drążyć wapienną skałę, a w wydrążonych tunelach tworzyć przepiękne naciekowe formacje. Ze względu na ograniczone opady i brak rzek, Cenoty były dla Majów podstawowym źródłem wody i to przez cały rok.  Duże miasta, takie jak Chichén Itzá budowano więc wokół tych naturalnych studni. Niektóre z nich pełniły również ważną rolę rytualną, związaną z kultem boga deszczu i wody Chaaka, który zgodnie z dawnymi wierzeniami, miał w takich studniach krasowych mieszkać. Wierzono również, że studnie te prowadzą w zaświaty. Dokonywano również ofiar z ludzi. Znaleziska archeologiczne obejmują zarówno liczne szkielety jak i przedmioty związane z kultem. Na przykład na terenie strefy archeologicznej Chichén Itzá, znaleziono liczne ludzkie szczątki, z czego około 80% kości pochodziło od dzieci w wieku pomiędzy 3 a 11 rokiem życia.